De schoolagenda/dagboekje van Gerda

De weersomstandigheden op dit moment, in combinatie met de donkere dagen voor Kerst, zorgen ervoor dat je dingen gaat doen die je 's zomers niet zo snel zou doen. Gelukkig zullen we vanaf vandaag elke dag wat langer daglicht hebben.
De kerstversieringen in ons huis zijn niet zo extreem uitgebreid als Gerda dat deed, maar toch aanwezig. Het is een uitgelezen kans om op zolder wat op te ruimen en ik heb 7 dozen klaargezet voor onze 7 kinderen. De kinderspullen en wat al niet meer heb ik uit gesorteerd, zodat iedereen zijn eigen spullen kan meenemen, van schoolspullen, tekeningen en wat al niet meer.
Dan zijn er nog de persoonlijke zaken die Gerda in een "verboden toegang" opbergdoos had. Om toch te weten of er nog zaken van emotionele waarde zijn, zoals brieven en schoolagenda's vanaf 1976, heb ik deze nu toch maar doorgenomen en gelezen.
Veel brieven waarvan een groot gedeelte dezelfde inhoud had (penvriendinnen, school, vriendjes enzovoort). Natuurlijk zijn dit de zaken die een puber beleeft en doet.
De meest aansprekende brieven e.d die me emotioneel raakten bewaar ik en natuurlijk de schoolagenda's gaven me een mooie blik in haar jeugd op de plaatselijke MAVO en de vervolgopleiding aan de Eekwal in Eelde. 
Ik merkte wel dat we geen schokkende geheimen voor elkaar hebben gehad in onze jeugd en dat werd ook bevestigd, gelukkig maar.
Haar jeugd zag er wat anders uit dan die van mij als ik dat dan lees. Mooi om dan te lezen dat mijn naam staat vermeld op 5-5-1979. Dit was het moment dat we verkering kregen in het dorpshuis in Nieuwlande.
Ik zie ook dat mijn naam telkens terugkomt in haar agenda en ook wat we hebben ondernomen tot aan 1980/1981 toen ze afzwaaide van haar opleiding in Eelde.
Verdere mededelingen heb ik hierover niet:)

Op 26 april 1981 bijvoorbeeld staat in haar agenda dat er een geplande doopdienst in het dorpshuis was en Gerda nam toen ook het besluit om zich te laten dopen tijdens deze dienst,
Dit was toen wel voor mij confronterend en indrukwekkend om dit te zien. Ik was wel op de hoogte van het christelijk geloof, maar had geen beleving daarbij en het was nog steeds lang leve de lol.
Dat veranderde in de zomer van 1981 toen er een evangelisatietent kwam in Nieuwlande.
De Bijbelse boodschap sprak mij persoonlijk aan en ik wist vanaf dat moment dat ik geloofszekerheid verkreeg. Ook wist ik dat wat er in Joh 3:16 staat, ook voor mij gold en nog steeds geldt.

Kerst 2024 is net zoals veel andere data die nog komen zonder Gerda nooit weer hetzelfde, de tijd zal het leren. De  geloofszekerheid dat we elkaar weer terug te zien blijft, hoe en in welke hoedanigheid dat zijn niet in te vullen antwoorden voor dit moment.

Wens jullie allemaal een Kerstmis in de ware betekenis van het Woord, ook verder natuurlijk veel gezondheid en geluk voor het aankomende jaar 2025.

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Afbeelding
  De rouwverwerking na het verlies van mijn echtgenote   Het verlies van mijn vrouw op 61 jarige leeftijd aan die beruchte rotziekte was zwaar, vooral de laatste maanden voordat ze kwam te overlijden. Gerda raakt alles wat we samen hebben opgebouwd en gedeeld in ruim 45 jaar. Nu, na ruim vier maanden is de scherpe pijn  wat zachter geworden in het verdriet, maar het gemis blijft – een lege plek die nu nog niet op te vullen is. Bijna zes jaar leefden we met het besef dat deze dag zou komen, dat we afscheid van elkaar zouden moeten nemen, maar altijd in de geloofsvolle overtuiging dat de dood geen punt, maar een komma is. Zoals de voorganger ook al opmerkte tijdens de Uitvaartdienst op 18 juni. Toch kon ik me van tevoren niet voorstellen wat dat werkelijk zou betekenen, dat intense gevoel van eenzaamheid. Na 45 jaar samen lief en leed te hebben gedeeld, is het dan ook niet vreemd dat mijn gedachten nog steeds bij haar zijn. Gerda is een deel van wie ik ben en v...
Meer lezen
Afbeelding
    Een Levensverhaal: Van Verlies naar Herinnering     Vandaag, vrijdag 10-1-2025  is een bijzondere dag voor mij en ons gezin. Eindelijk gaan we onze eerstgeboren zoontje en broertje officieel laten registreren en krijgt hij nu officieel een naam, die we overigens samen met onze oudste kinderen al jaren geleden bedacht hadden. Dit moment brengt veel herinneringen naar boven, zowel mooie als verdrietige. In 1983  trouwden we, en in 1984  verwachtten we ons eerste kindje. Gerda, was toen 21 en werkte bij Philips. Op een dag kreeg ze op haar werk last van buikpijn, die steeds erger werd. Toen ze naar huis kwam werd direct de arts gebeld en moest ze direct door naar het ziekenhuis. Ze bleek weeën te hebben, terwijl ze pas 26 weken zwanger was. Ons zoontje werd geboren op vrijdag 20 april in Bethesda  Hoogeveen en meteen in een couveuse geplaatst. De artsen maakten zich zorgen en één arts vroeg ons of we gelovig waren. Daar konden we bevestigend op a...
Meer lezen
Afbeelding
  Opnieuw op en aan het Spoor Vandaag een bezoek aan de KVK gebracht om me officieel te laten registreren als ZZP'er. In december 2023 met vroegpensioen i.v.m. de thuissituatie, de zorg en de verantwoording als leidinggevende in de railinfra was bijna niet te combineren. Vorig jaar is er na bijna 6 jaar een eind gekomen aan het leven van mijn vrouw. Het spoorwerk heb ik bijna 45 jaar mogen doen en ging lang niet altijd van een leien dakje maar waren ook hele leuke tijden. Heel veel ontzegt door het vele nachtwerk en weekendwerk, wat zeker een stempel heeft gedrukt ook op ons gezin. Aan de andere kant was het ook noodzaak om vakanties en een eigen huis te kopen.  De tijd dat ik spoorlegger was tot 1995 was het zwaar tot loodzwaar werk met het handmatig verwisselen van dwarsliggers, Vanaf 1995 als uitvoerder in Engeland en daarna als sr. uitvoerder in Nederland en de meest extreme zaken meegemaakt. Zelfdoding, pogingen tot zelfdoding, 3 collega's aangereden door een trein tijden...
Meer lezen